Giula's appartement

van **Jonathan** zo 3 feb 2013 - 9:14

"Heb je er echt geen probleem mee dat ik hier ben terwijl je een feestje geeft?" ,vroeg Jonathan. Hij hing zijn jas op aan de kapstok. "Italianen houden toch niet van buitenstaanders?" De hele avond had hij weinig gezegd, maar nu ze in de veiligheid van het appartement waren, had hij geen problemen meer met zijn tong gebruiken. "Wat nou als sommigen van hen dronken worden? Ik houd niet van dronken mensen. Of als ik me niet kan inhouden? Ik houd niet van dode mensen." Dit gezegd hebbende glimlachten hij, terwijl hij rustig op een stoel ging zitten. Hij keek Giulia aan met ogen die iets zeiden in de trant van 'wat doe je eraan?'.

van **Giulia** zo 3 feb 2013 - 9:29

"Heb je er echt geen probleem mee dat ik hier ben terwijl je een feestje geeft?" vroeg Jonathan, terwijl hij zijn jas ophing aan de kapstok. "Italianen houden toch niet van buitenstaanders?" vervolgde hij. "Nee, normaal houden ze er niet van nee.. Maar ze weten dat ze zich maar moeten aanpassen, aangezien hun Donna de gastvrouwe van dit feest is." antwoorde ze scherp. Ze zette het koffiezetapparaat aan door op een simpele knop te drukken. "Wat nou als sommigen van hen dronken worden? Ik houd niet van dronken mensen. Of als ik me niet kan inhouden? Ik houd niet van dode mensen." Ze moest hier even over nadenken, voordat ze het gepaste antwoord te pakken had. "Dronken worden ze niet, ze moeten constant klaar zijn voor dienst. En ze houden zich ook wel in.. Hoop ik. Want ik zou het niet geweldig vinden om bloed op te ruimen in m'n appartement, als je er één moet vermoorden, doe het snel en efficiënt. Geen stukjes brein en bloed op me vloerbedekking, per favore." antwoorde ze koeltjes, glimlachend. Giulia hoorde het vertrouwde geluid van de koffiezetapparaat die klaar was met koffie zetten, waarna ze Jonathan aankeek met een vragende blik in haar ogen, of hij ook wat koffie wou voordat het feest begon. Ze wist bijna wel zeker dat hij het nodig had, de Italiaanse feest gangers kennende.

van **Jonathan** ma 4 feb 2013 - 8:14

"Geen bloed of ledematen?", zei hij met een glimlach. Hij stond op en liep naar haar toe. "Dan moet ik maar..." Hij pakte haar pols vast. "...aanbieden om koffie te zetten als een échte nosferatu." Hij liet haar pols los. Mensen pijn doen was niet zijn ding, maar een ongeluk zit in een klein hoekje. "Heb je geen contracten vóór mij? Zoiets wat zelfs te smerig is voor die mobster shrimps?" Hij lachte hartelijk en keek haar meteen weer serieus aan. "Heb ik je al eens verteld over mijn tijd bij de Yakuza?", zei hij met zijn neus opgeheven. "Wacht.. Vergeef me; ik zou zo net zo goed je opa kunnen zijn..." Hij tilde haar op en zette haar in een stoel. "Jij bent vanavond gastvrouw, dus je moet jezelf niet vermoeien met saaie klusjes als koffiezetten. Daarbij doe ik graag wat terug voor mijn bevrijding uit dat museum waar ik woon." Hij liep terug naar het koffiezetapparaat. "Dus.. Hoe werkt zo'n ding?"

van **Giulia** ma 4 feb 2013 - 8:50

Jonathan tilde haar op en zette haar in een stoel. "Jij bent vanavond gastvrouw, dus je moet jezelf niet vermoeien met saaie klusjes als koffiezetten. Daarbij doe ik graag wat terug voor mijn bevrijding uit dat museum waar ik woon." ze knikte grijnzend, terwijl hij terug liep naar het koffiezetapparaat. "Dus.. Hoe werkt zo'n ding?" vervolgde hij, waardoor Giulia in lachen uitbarstte. "Parla sul serio?" Vroeg ze toen ze eindelijk uitgelachen was, en de tranen uit haar ooghoeken wegveegde. Na een paar seconden verstrakte haar gezicht weer. "Je hebt nog veel te leren, piccolo cavaletto." zei ze, bloedserieus, waarna ze naar hem toe liep en nog maals op de knop drukte en twee paar koppen uit haar kast pakte, waarna ze het onder het koffiezetapparaat zette. "En nu, druk je op die grote rode knop in het midden, Capisce?" grinnikte ze, en liep weer terug naar de stoel.

van **Jonathan** zo 24 maa 2013 - 9:14

Hij drukte -volgens de instructies- op de grote knop. "Zo moeilijk is het niet. Het is zelfs best makkelijk!", riep hij uit alsof hij er plezier in had. Toen de koffie klaar was pakte hij het kopje als een glas op en gaf het aan Giulia. "Uw koffie, jonkvrouwe Giulana" Toen ze het kopje had aangenomen boog hij beleefd en ging ergens anders zitten. Hij begon met een aansteker te spelen, puur omdat hij niets anders te doen had. Hij hield zijn vinger in de vlam zonder iets te voelen. "Vuur is zo fascinerend.", mompelde hij zacht. Hij bewoog de vlam "door de lucht te bewegen", maar pakte daarna de vlam gewoon van de aansteker af. "Ta-daaaa...", zei hij afwezig. Hij speelde nog een tijdje met de vlam en liet hem vervolgens uitsterven.

van **Giulia** zo 7 apr 2013 - 8:12

"Uw koffie, jonkvrouwe Giulana" Zei Jonathan, die wachtte tot ze het kopje aannam, waarna hij beleefd boog en ergens anders ging zitten. "Grazie molto bene, caro mio." glimlachte ze terug, waarna ze een slokje van de hete koffie nam en haar iPhone uit haar zak haalde, om Candy Crush© te openen. Naast haar begon Jonathan te spelen met een aansteker, door zijn vinger in de vlam te steken. "Vuur is zo fascinerend." mompelde hij. Opeens haalde hij de vlam van de aansteker af, wat Giulia haar interesse kreeg. Ze keek op van de game en keek hem raar aan. "Vertel me hoe je dat deed. eiste ze, terwijl ze ongeduldig wachtte op een antwoord en af en toe een zet deed op het spel. "Mijn mannen en ik hebben een weddenschap, degene die het spel het eerste uitspeelt wint. Degene die het laatste is moet over de winkelstraat lopen, naakt. En aangezien ik daar niet zo'n fan van ben.. Mijn 'gangsters' hebben ook lol." Grinnikte ze, voordat hij het kon vragen had ze het al uitgelegd. "Maar ik kan dit level niet uitspelen.." haar Italiaanse accent klonk zwaar door terwijl ze steeds geïrriteerder werd door het spel. Ze keek gefrustreerd op naar de man naast haar. "Può aiutarmi!" eiste ze van hem.

van **Jonathan** zo 23 jun 2013 - 10:37

"Die spelletjes van jou," zei hij met een grijns op zijn gezicht. Hij was ondertussen weer opgestaan en had de aansteker weggestopt. "Misschien is het wel voor mijn eigen bestwil dat je dat spelletje niet uitspeelt." Hij liep naar haar toe en pakte haar telefoon af. "Wat gaan die calfones dan tegen gaan doen? Je hebt een wandelend lijk aan je zijde." Hij grijnsde weer breed. "Daarbij is het misschien wel interessant als ze je toch zover krijgen het te doen." Hij liep weg met haar telefoon. "Vanaf nu is er een borgsom van *hoeveel-wil-je-ervoor-geven?* voor deze telefoon. Wat wordt het?" Hij probeerde ondertussen de code van het beveiligingsscherm te kraken.

van Gesponsorde inhoud

Giula's appartement

Giula's appartement

Re: Giula's appartement

Re: Giula's appartement

Re: Giula's appartement

Re: Giula's appartement

Re: Giula's appartement

Re: Giula's appartement

Re: Giula's appartement