an old life in a new city

Jasmyn keek door de straten en miste de tijd maar dat alles simpeler was. Vroeger hoefde je alleen te verdedigen zorgen dat het volk het goed had en de rest ging zijn gangetje. Na de oorlog is alles veranderd de wereld die wij kende verhuisde en de meeste rassen stierven uit. Ik werd gevangen gehouden 10 jaar. na die jaren zou er nog een oorlog komen Maar ik kon met mijn dochter wegkomen van de oorlog. Toen ik in deze stad kwam was er geen een meer van ons. er was geen van ons soort bespaard gebleven in de 400 jaar. De meeste waren uitgestorven of waren naar de elfen gegaan. mijn dochter en ik zijn die voorbeeld maar gaan opvolgen toen we in de clan kwamen herkende we een iemand de zus van Mimi er zijn dus meer naar deze tijd gerezen? Wat er ook gebeurd ik ben nu hier voor de eer van ons ras om het te herstellen. de elven en de ridders zijn nu samen gegaan en samen laten we zien wie we waren en hoe het nog steeds moet gaan. Het is tijd dat de revolutie begint en dat het einde van de bloedzuigers onder ons uitsterven om de mensheid te redden van hun. Jasmyn schoot opeens wakker en keek snel heen en weer. "Wie is daar?" schreeuwde ze. Jasmyn pakte toen snel haar revolvers terwijl haar magische kracht van binnen het in vuur en vlam zette. Jasmyn wachtte gerust af maar zette haar zintuigen wel scherp

Raven kwam aan lopen "Wie is daar?" zij een meisje, Hij keek naar de kant waar ze zat. "Waarom zou ik je dat vertellen?" hij keek naar haar. "tja een witte wolf is moeilijk te missen, helemaal in de donkere nacht.." Hij keek om zich heen, het was dood stil, geen hond of mens te horen. Hij liep naar haar toe en de grond onder hem kraakte een beetje. "Ik ben raven, leider van de lupes ferocus." zij hij met een frons. de wolken waren donker, er kon elk moment zwaar weer komen. "Zo, laat me raden, jij zit ook te jagen?" hij keek naar de straat "verdoe je tijd dan hier niet. mensen zijn bang voor de storm die er gaat komen.". Hij liep naar haar toe "En wees maar niet bang, i'm not a enemy." hij duwde haar revolvers omlaag en keek haar aan "want als ik dat was, dan had ik al lang toegeslagen.. maarja, als ik het mag vragen, Wat is je naam? zo dat mochten we vrienden of vijhanden worden ik tenminste je naam weet." zij hij terwijl hij naar de weg liep, het begon al zachtjes te regenen "rotweer op komst. khoop dat je niet bang bent voor water."

Er kwam opeens ene grote witte wolf aan gelopen en Jasmyn zat vreemd hem aan te gapen. Toen wist ze weer dat er ook nog andere rassen waren gekomen en dat dit er een van was. "Waarom zou ik je dat vertellen?" En Jasmyn begon met haar ogen te rollen. Ze kon ene wolf makkelijk aan ze had de Queen van de vampiers vermoord in haar tijd om de oorlog te stoppen dus waarom ene wolfje niet. De wolf keek naar haar met zijn woeste ogen en Jasmyn keek terug met haar vurige ogen. "tja een witte wolf is moeilijk te missen, helemaal in de donkere nacht.." Zei hij en keek toen rustig om zich heen. De wind strijkt door Jasmyns haar terwijl Jasmyn nog gewapend stond voor de zekerheid. "Ik ben raven, leider van de Lupes Ferocus." zei hij met een frons. Jasmyn keek toen even om zich heen en naar boven en zag dat er onweer op komst was. Ze zuchtte, alweer onweer dacht ze. "Zo, laat me raden, jij zit ook te jagen?" Jasmyn zat hem toen raar aan te kijken en begon te lachen terwijl de regen toen neer kwam. Ik en jagen? Dacht ze. "verdoe je tijd dan hier niet. mensen zijn bang voor de storm die er gaat komen.". Hij liep naar haar toe "En wees maar niet bang, i'm not a enemy." hij duwde haar revolvers omlaag en keek haar aan "want als ik dat was, dan had ik al lang toegeslagen.. maar ja, als ik het mag vragen, Wat is je naam? zo dat mochten we vrienden of vijanden worden ik tenminste je naam weet. rotweer op komst. Ik hoop dat je niet bang bent voor water."
Jasmyn bleef hem maar stalken met haar ogen tot ze genoeg had gestalkt had met haar ogen en haar revolvers weer bij haar gordel dee. Ze keek naar hem terwijl haar ogen in de zijne branden. "Ik ben Jasmyn Muzen hoofd guard van de Arrowtip oude Queen van de knights." Zei Jasmyn toen met haar mooie stem terwijl ze naar hem keek. "Ik ben hier niet om et jagen ben geen vampier en ik jaag niet op mensen wij beschermen ze juist af en bevechten wat anders." Jasmyn keek toen naar de lucht hoe de regen er uit viel en toen weer naar de wolf. "Wat doe je hier? Was haar vraag terwijl ze dat kalm zei maar toch haar hand nog zo had dat ze makkelijk zich zelf kon beschermen.

"Ik ben Jasmyn Muzen hoofd guard van de Arrowtip oude Queen van de knights." zij jasmyin, raven keek naar haar en keek om zich heen "Wat doe je hier?" Raven keek naar haar "je zit vlak bij mijn huis, hij wees naar de oude universiteit "Het hoofdkwatier van de lupes feroces, en ik zal me ook even voorstellen. Ik ben raven, raven claws vir alpha van de lupes feroces clan."
Hij keek even naar jasmyn en draaide zich om "Zo je jaagt niet? jammer. dan moet ik weer alleen gaan jagen." hij keek even om en draaide zich om, hij pakte een kaartje en schreef er op en gaf het aan haar "Zo laat de bewaker je in als je ooit eens zin hebt om langs te komen." hij ging zitten en pakte zijn tas van zen rug en pakte wat te eten, "wil jij ook??" zij gij terwijl hij al zat te eten en met zijn staart beweegde, de kleine druppeltjes werden steeds groter en het begon steeds erger te regenen "ik hou van dit weer." zij hij lachend.

raven keek naar haar en keek om zich heen "Wat doe je hier?" Raven keek naar haar "je zit vlak bij mijn huis, hij wees naar de oude universiteit "Het hoofdkwartier van de lupes feroces, en ik zal me ook even voorstellen. Ik ben raven, raven claws vir alpha van de lupes feroces clan."
Hij keek even naar Jasmyn en draaide zich om "Zo je jaagt niet? jammer. dan moet ik weer alleen gaan jagen." hij keek even om en draaide zich om, hij pakte een kaartje en schreef er op en gaf het aan haar "Zo laat de bewaker je in als je ooit eens zin hebt om langs te komen." hij ging zitten en pakte zijn tas van zen rug en pakte wat te eten, "wil jij ook??" zij gij terwijl hij al zat te eten en met zijn staart beweegde, de kleine druppeltjes werden steeds groter en het begon steeds erger te regenen "ik hou van dit weer." zij hij lachend. Jasmyn keek naar het weer en begon te mompelen. "Wat ene honden weer." Toen keek ze naar Raven en zuchtte hij zou het vast heerlijk vinden nu. Jasmyn aanvaarden toen het voedsel van hem. "Dankje lange tijd geleden dat ik heb gegeten." Jasmyn nam toen een hap er van en keek naar hem. Hij was zo groot en harig dat ze bijna de rillingen van kreeg. Waarschijnlijk was dit de ras die uit de shapeshifters zijn geboren want de meeste waren al wolven. Jasmyn bleef naar hem kijken en zuchtte. Het was 500 jaar geleden dat ze hier kwam en zat toen alleen maar opgesloten toen ze ene meisje zag ene jong meisje die toen al vocht en te horen kreeg dat het haar dochter was brak haar hart. Haar dochter toen al haar jeugd was afgenomen. Vanaf toen was Jasmyns wereld vernietigd door de vampiers tot opeens ene felle flits kwam. Niemand wist waar de flits vandaan kwam en het was ook in paar seconde weer weg. Jasmyn geloofde er in dat de goden van hun ene zuiver iemand hadden gevonden om veel mensen in veiligheid te brengen en ze ene nieuw leven te geven in deze tijd. Ze keek toen naar Raven. "Wat is er veel veranderd." Zei ze terwijl ze naar hem bleef kijken en stiekem soms ene hap nam van haar eten.

"Wat is er veel veranderd." Raven keek om "Sommige zijn goede veranderingen.."hij zuchte "en sommige..." hij wees naar het bos, het was al veel kleiner dan vroeger. en keek terug "maar wel doe goeden dingen zijn medicijnen, beter eten.. Meer werk.." Hij glimlachte en stond op. "We zouden een stuk kunnen lopen?" ondertussen begon het minder te regenen en hij liep naar het rand van de dak. "ik beloof je dat ik je geen pijn doe. " hij keek ondertussen naar de straten, het was nog rustig, de meeste mensen waren nu thuis met hun families schuilen voor de regen. Hij sprong naar beneden en wachte op haar.